منطقه ابهر و مناطق اطراف ابهر رود، که به زبان محلی «ابهر چای» نامیده می‌شود، از نخستین زیستگاه‌های انسانی در ایران است و از پیشینه تاریخی طولانی برخوردار است. بررسی این مناطق نشان می‌دهد که دره ابهر رود در هزاره دوم پیش از میلاد از رونق قابل توجهی برخوردار بوده است.